Miasteczko w Barbagii leży malowniczo, jak orle gniazdo, w scenerii pasma górskiego Sopramonte. Za nim piętrzą się już wysokie góry Gennargentu. Najpierw zostało rozsławione przez sardyńskich bandytów, a potem przez murale. Ci pierwsi zamienili się w spokojnych obywateli przesiadujących na ulicach z kieliszkiem mirtu. Sztuka uliczna zaciekawia i mobilizuje do dyskusji społecznych do dzisiaj. Narodziła się tutaj w 1969 r., jako forma sprzeciwu wobec braku zainteresowania wyspą ze strony władz. Na murach budynków widzimy historię tego miejsca – życie mieszkańców, pasterzy i ich zaangażowanie społeczne. Nawiązują do wydarzeń z historii wyspy, kraju i świata. Opowiadają o nadziejach, cierpieniach i obawach. Potępiają niesprawiedliwość, kolonializm i bezsens wojny.
zobacz więcejNiewielkie miasteczko położone na Costa Smeralda zachwyca dyskretnym luksusem wpisanym w krajobraz i architekturę wyspy. Główną atrakcją jest przystań ekskluzywnych jachtów, w której cumują najpiękniejsze łodzie świata, wyglądające jak pałace na wodzie. Nad portem góruje biały kościół Stella Maris, według projektu Michela Busiri Vici. Wybudowano go zgodnie z zasadami architektonicznymi „nowego stylu śródziemnomorskiego”. W jego wnętrzu zachwyca obraz Mater Dolorosa, namalowany przez El Greco. Najszykowniejszym hotelem w okolicy jest Cala di Volpe, który przypomina mauretański zamek. Wypoczywała w nim między innymi księżna Diana i agent 007, w filmie „Szpieg, który mnie kochał”. Na miłośników zakupów, przy głównym placu miasteczka, czekają butiki włoskich projektantów.
zobacz więcejNajsłynniejszy romański kościół na wyspie znajduje się w Codrongianos, w prowincji Sassari. Stoi na środku smaganej wiatrami doliny, w pobliżu trasy SS 597. Zachwyca prostotą i równocześnie okazałością. Według przekazów władca regionu podarował go Kamedułom w 1112 r., a oni założyli tu swoje opactwo. Potem został powiększony przez architektów, rzemieślników i robotników z Toskanii. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od „s’acca argia”, czyli „łaciatej krowy”, bo jak głosi legenda, zwierzęta te klękały właśnie w tym miejscu. Surowe wnętrze ma wysoką i wąską nawę, a doświetlenie jej małymi otworami w bocznych ścianach nadaje miejscu wyjątkową atmosferę. Warto zwrócić uwagę na romańskie freski z XIII w. w absydzie, które są bardzo rzadkie na wyspie.
zobacz więcejKrajobraz Sardynii jest usiany tajemniczymi wieżami – nuragami. Budowano je z kamienia bez użycia zaprawy. Do dzisiaj nie ma pewności, kto pozostawił zagadkowe ślady sprzed 4 tys. lat. Po społeczności nuorskiej nie zachowały się źródła pisane. Początkowo były to pojedyncze wieże, a potem bastiony i całe osady. Ich układ pokazuje izolację i nieufność. Domostwa są od siebie odgrodzone. Między budynkami mieszkalnymi widać czasem pozostałości zbiorników, które mogły być spichlerzami na mąkę i zboże. Można przypuszczać, że nuragi były ufortyfikowanymi domostwami. Na Sardynii znajduje się ich obecnie ok. 7 tys. Su Nuraxi koło Barumini wpisano na listę UNESCO, inne dobrze zachowane to Palmavera w okolicach Alghero czy Prisgiona niedaleko Arzacheny.
zobacz więcejW miasteczku La Maddalena, na wyspie o tej samej nazwie, jest pomnik Giuseppe Garibaldiego. Zazwyczaj przedstawia się go jako wojownika na koniu. Tutaj jednak siedzi spokojnie na ławce. Garibaldi przybył na Sardynię w 1849 r., w drodze na wygnanie do Tunisu. Przyjaciele zabrali go na polowanie na Caprerę. Wtedy zakochał się w archipelagu La Maddalena i kilka lat później kupił tu ziemie oraz stary dom od pasterza. W 1861 r. wyruszył stąd na słynną Wyprawę Tysiąca. Zdobył Sycylię i Neapol, co w rezultacie doprowadziło do zjednoczenia kraju. Na Caprerze znajduje się muzeum jego imienia – Compendio Garibaldino, w którym znajduje się dom generała, Casa Bianca. Zegar i kalendarz wskazują datę i godzinę jego śmierci. W ogrodzie można zadumać się nad jego surowym grobowcem.
zobacz więcejAlghero to miasto położone na północno-zachodnim wybrzeżu Sardynii. Po krótkim czasie panowania pizańskiego, zostało zdobyte przez Aragończyków w 1353 r. Jego nazwa, po katalońsku Alquer, pochodzi od dużej ilości alg nad brzegiem morza. Pospacerujcie po urokliwej starówce usytuowanej w historycznej, ufortyfikowanej dzielnicy oraz wzdłuż murów obronnych oddzielających ją od morza. Zajrzyjcie do sklepików, gdzie sprzedawana jest przepiękna biżuteria z czerwonego korala. Elementy katalońskie zobaczycie zwiedzając katedrę pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, a na Piazza Duomo posmakujecie pysznej paelli. Nazwy ulic pisane są po katalońsku i włosku. Wszędzie wiszą aż 3 flagi: katalońska, sardyńska i włoska.
zobacz więcejMiasteczko w Barbagii leży malowniczo, jak orle gniazdo, w scenerii pasma górskiego Sopramonte. Za nim piętrzą się już wysokie góry Gennargentu. Najpierw zostało rozsławione przez sardyńskich bandytów, a potem przez murale. Ci pierwsi zamienili się w spokojnych obywateli przesiadujących na ulicach z kieliszkiem mirtu. Sztuka uliczna zaciekawia i mobilizuje do dyskusji społecznych do dzisiaj. Narodziła się tutaj w 1969 r., jako forma sprzeciwu wobec braku zainteresowania wyspą ze strony władz. Na murach budynków widzimy historię tego miejsca – życie mieszkańców, pasterzy i ich zaangażowanie społeczne. Nawiązują do wydarzeń z historii wyspy, kraju i świata. Opowiadają o nadziejach, cierpieniach i obawach. Potępiają niesprawiedliwość, kolonializm i bezsens wojny.
zobacz więcejNiewielkie miasteczko położone na Costa Smeralda zachwyca dyskretnym luksusem wpisanym w krajobraz i architekturę wyspy. Główną atrakcją jest przystań ekskluzywnych jachtów, w której cumują najpiękniejsze łodzie świata, wyglądające jak pałace na wodzie. Nad portem góruje biały kościół Stella Maris, według projektu Michela Busiri Vici. Wybudowano go zgodnie z zasadami architektonicznymi „nowego stylu śródziemnomorskiego”. W jego wnętrzu zachwyca obraz Mater Dolorosa, namalowany przez El Greco. Najszykowniejszym hotelem w okolicy jest Cala di Volpe, który przypomina mauretański zamek. Wypoczywała w nim między innymi księżna Diana i agent 007, w filmie „Szpieg, który mnie kochał”. Na miłośników zakupów, przy głównym placu miasteczka, czekają butiki włoskich projektantów.
zobacz więcejNajsłynniejszy romański kościół na wyspie znajduje się w Codrongianos, w prowincji Sassari. Stoi na środku smaganej wiatrami doliny, w pobliżu trasy SS 597. Zachwyca prostotą i równocześnie okazałością. Według przekazów władca regionu podarował go Kamedułom w 1112 r., a oni założyli tu swoje opactwo. Potem został powiększony przez architektów, rzemieślników i robotników z Toskanii. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od „s’acca argia”, czyli „łaciatej krowy”, bo jak głosi legenda, zwierzęta te klękały właśnie w tym miejscu. Surowe wnętrze ma wysoką i wąską nawę, a doświetlenie jej małymi otworami w bocznych ścianach nadaje miejscu wyjątkową atmosferę. Warto zwrócić uwagę na romańskie freski z XIII w. w absydzie, które są bardzo rzadkie na wyspie.
zobacz więcejKrajobraz Sardynii jest usiany tajemniczymi wieżami – nuragami. Budowano je z kamienia bez użycia zaprawy. Do dzisiaj nie ma pewności, kto pozostawił zagadkowe ślady sprzed 4 tys. lat. Po społeczności nuorskiej nie zachowały się źródła pisane. Początkowo były to pojedyncze wieże, a potem bastiony i całe osady. Ich układ pokazuje izolację i nieufność. Domostwa są od siebie odgrodzone. Między budynkami mieszkalnymi widać czasem pozostałości zbiorników, które mogły być spichlerzami na mąkę i zboże. Można przypuszczać, że nuragi były ufortyfikowanymi domostwami. Na Sardynii znajduje się ich obecnie ok. 7 tys. Su Nuraxi koło Barumini wpisano na listę UNESCO, inne dobrze zachowane to Palmavera w okolicach Alghero czy Prisgiona niedaleko Arzacheny.
zobacz więcejW miasteczku La Maddalena, na wyspie o tej samej nazwie, jest pomnik Giuseppe Garibaldiego. Zazwyczaj przedstawia się go jako wojownika na koniu. Tutaj jednak siedzi spokojnie na ławce. Garibaldi przybył na Sardynię w 1849 r., w drodze na wygnanie do Tunisu. Przyjaciele zabrali go na polowanie na Caprerę. Wtedy zakochał się w archipelagu La Maddalena i kilka lat później kupił tu ziemie oraz stary dom od pasterza. W 1861 r. wyruszył stąd na słynną Wyprawę Tysiąca. Zdobył Sycylię i Neapol, co w rezultacie doprowadziło do zjednoczenia kraju. Na Caprerze znajduje się muzeum jego imienia – Compendio Garibaldino, w którym znajduje się dom generała, Casa Bianca. Zegar i kalendarz wskazują datę i godzinę jego śmierci. W ogrodzie można zadumać się nad jego surowym grobowcem.
zobacz więcejAlghero to miasto położone na północno-zachodnim wybrzeżu Sardynii. Po krótkim czasie panowania pizańskiego, zostało zdobyte przez Aragończyków w 1353 r. Jego nazwa, po katalońsku Alquer, pochodzi od dużej ilości alg nad brzegiem morza. Pospacerujcie po urokliwej starówce usytuowanej w historycznej, ufortyfikowanej dzielnicy oraz wzdłuż murów obronnych oddzielających ją od morza. Zajrzyjcie do sklepików, gdzie sprzedawana jest przepiękna biżuteria z czerwonego korala. Elementy katalońskie zobaczycie zwiedzając katedrę pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, a na Piazza Duomo posmakujecie pysznej paelli. Nazwy ulic pisane są po katalońsku i włosku. Wszędzie wiszą aż 3 flagi: katalońska, sardyńska i włoska.
zobacz więcej