Nazywane też Eivissą, jest stolicą wyspy i zarazem największym jej miastem. Założone zostało przez Fenicjan, następnie przeszło pod władanie Imperium Rzymskiego, a później Cesarstwa Bizantyjskiego, Arabów i wreszcie władców współczesnej Hiszpanii. Urodą wyróżnia się zwłaszcza Dalt Vila – tzw. górne miasto – najstarsza część wraz z warownym zamkiem Castillo de Ibiza, fortyfikacjami i katedrą z XIV w.

Znane również jako San Antonio Abad (w języku hiszpańskim) lub Sant Antoni de Portmany (w języku katalońskim). To drugie największe miasto na wyspie. Położone jest nad piękną, dużą zatoką i słynie z gwarnego portu jachtowego oraz z faktu, że to tu właśnie znajduje się znana Café del Mar – kultowy bar z niesamowitym widokiem na zachody słońca. Miasto słynie także z XIV-wiecznego kościoła, podobno niegdyś używanego jako wieża obronna, w której chronili się mieszkańcy podczas ataków piratów i grabieżców.

Trzecie największe miasto na wyspie. Kulturalne i artystyczne centrum Ibizy, gdzie nieco spokojniejszy niż w samej Eivissie, klimat przyciąga głównie rodziny z dziećmi i osoby szukające spokoju i relaksu. W mieście zachował się antyczny most i pozostałości rzymskiej nekropolii, a także XVI-wieczny kościół, położony na malowniczym wzgórzu Puig de Missa, skąd rozpościera się wspaniały widok na leżące w dole miasto.

Hipisowskich targów na wyspie jest mnóstwo, ale najsłynniejszymi z nich są: Punta Arabi w miejscowości Es Canar na wschodnim wybrzeżu wyspy – najstarszy na Ibizie, bo otwarty już w 1973 r. oraz targ Las Dalias. Obydwa miejsca są pozostałością po kolorowych latach 60. i 70., kiedy to na Ibizie rozwinął się ruch hipisowski, a stoiska z rękodziełem, biżuterią czy ubraniami często prowadzą potomkowie dawnych dzieci-kwiatów.

Najwyższa na Ibizie, zabytkowa wieża obronna, znana również jako Torre des Cap des Jueu lub Torre de los Piratas, powstała w 1763 r. Dawniej służyła jako schronienie dla mieszkańców podczas ataków piratów. Rozciąga się z niej widok na pobliską wyspę Es Verde. Wieża, położona na nadmorskim 200-metrowym klifie, słynie ze wspaniałych zachodów słońca, a przy dobrej widoczności można stąd zobaczyć wybrzeże kontynentalnej Hiszpanii.

Położona w niewielkiej zatoczce na południowym krańcu Ibizy, pozostałość fenickiej osady. Niegdyś znajdował się tu tętniący życiem port, a ponad nim datowana na 650 rok p.n.e. osada, w szczytowym okresie rozwoju zajmowała ponoć powierzchnię aż 4 ha! Jej mieszkańcy zajmowali się wydobyciem soli, rybołówstwem, tkactwem i obróbką żelaza. Odkryta dopiero w latach 80. XX wieku.

Jedna z najmniejszych wysp archipelagu Balearów i najmniejsza zamieszkana wyspa. Położona zaledwie 11 km na południe od Ibizy. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa frumentarium, oznaczającego spichlerz, gdyż od stuleci wyspa ta słynęła z wyjątkowo urodzajnych ziem. Obecnie nazywana „ostatnim śródziemnomorskim rajem”, a jej stolicą jest San Francisco Javier. Miasteczko słynie z licznych knajpek i sklepików, gdzie kupić można ciekawe pamiątki z unikalnym symbolem wyspy – jaszczurką sargantana, czyli murówką Lilforda.