Niewielka wysepka o wysokości 413 m n.p.m., położona na południowy-zachód od samej Ibizy. Słynie z tego, że zajmuje trzecie miejsce na świecie pod względem siły pola magnetycznego. Nie działają tu ani kompasy, ani telefony komórkowe! O wyspie krąży wiele mitów: że jest to jedyna wystająca ponad powierzchnię morza pozostałość mitycznej Atlantydy albo śródziemnomorski Trójkąt Bermudzki, że statki i systemy nawigacyjne ulegają w jej pobliżu licznym awariom, a nawet, że widziano tu kosmitów!

Położona w północno-zachodniej części wyspy, największa na Ibizie jaskinia słynie z pięknych stalaktytów i stalagmitów, które – dodatkowo podświetlane na różne kolory – nadają wyjątkowego uroku temu miejscu. Poza bogatą szatą naciekową, atrakcją są tu także podziemne jeziorka. Jaskinia dostępna jest dla turystów od lat 80. XX w. Dawniej była miejscem, gdzie przemytnicy składowali wódkę i tytoń.

Niewielka zatoka w południowo-zachodniej części wyspy, słynąca ze spektakularnych zachodów słońca, podobno najpiękniejszych w całym basenie Morza Śródziemnego! W sezonie, aby je podziwiać, licznie przybywają tu zarówno turyści, jak i mieszkańcy wyspy. W okolicach znajduje się mnóstwo fantazyjnych, piaskowcowych formacji skalnych, które na przestrzeni setek lat wyrzeźbione zostały przez morze i wiatr.

Zanim na Ibizie rozwinęła się turystyka, podstawowym źródłem utrzymania jej mieszkańców była wydobywana na wyspie sól, którą mieszkający tu Fenicjanie nazywali białym złotem. W rezerwacie, położonym na południowym krańcu Ibizy i zajmującym aż 3000 ha znajdują się płytkie, oddzielone groblami i kanałami saliny, skąd sól jest pozyskiwana do dziś. W zależności od stopnia krystalizacji sól przybiera różnorodne barwy. Od białej, przez odcienie niebieskie, aż po różowe!

Nazywana Sa Pedrera, to mała zatoczka położona w rezerwacie przyrody Cala d’Hort, tuż naprzeciwko wyspy Es Vedra. Zatoka słynie z nadmorskiego basenu skalnego, w którym niegdyś mieścił się starożytny kamieniołom. Pozyskane w nim bloki skalne używane były m.in. do budowy murów najstarszej części stolicy Ibizy, czyli Dalt Vila i najprawdopodobniej przewożone były statkami.