Położona w północno-zachodniej części Dominikany, niedaleko miejscowości Puerto Plata znajduje się niewielka osada, która jest największym archeologicznym skarbem wyspy. Podobnie jak Santo Domingo, wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Miejsce to kryje w sobie pozostałości drugiej osady (pierwsza znajdowała się po stronie obecnego sąsiada Dominikany, Haiti), założonej przez przybyłych tu przed wiekami hiszpańskich kolonizatorów. Nazwana została na cześć ówczesnej królowej Hiszpanii – Izabelli Kastylijskiej. Opuszczona w ok. 1500 r., mieści pozostałości po historycznym forcie, licznych domach mieszkalnych oraz cmentarzu, gdzie pochowani są zarówno Hiszpanie, jak i Indianie Tainowie. Obok znajduje się także małe muzeum, w którym zgromadzone zostały lokalne znaleziska: pozostałości broni, kul armatnich czy ceramiki. Mimo iż ze względu na niesprzyjające warunki, ta pierwsza hiszpańska kolonia na całym kontynencie amerykańskim, szybko przeniesiona została do Santo Domingo, które uznawane jest za pierwsze miasto po tej stronie Atlantyku. To ta maleńka, odludna La Isabela wciąż pozostaje ważnym symbolem historii Ameryk. Kilka lat temu część jej murów zostało bezpowrotnie pochłoniętych przez morze.