Stolica kraju jest miastem pełnym kontrastów, gdzie historia przeplata się nowoczesnością. Znajdziemy tu dużo obiektów związanych z reżimem komunistycznym, leżących pomiędzy nowoczesnymi drapaczami chmur. Jedni Tiranę kochają, inni nienawidzą, ale jedno jest pewne – nie da się przejść obok tego miasta obojętnie.

Dawna stolica regionu zachwyca pięknym położeniem. Przy dobrej widoczności z zamku widać morze, a na klimatycznych, kamiennych uliczkach czuć ducha dawnych czasów. Wizyta w Kruji to doskonała okazja do poznania historii kraju, kultury (świetne Muzeum Etnograficzne) oraz nietuzinkowe zakupy. Tzw. „turecka uliczka” to bazar pełen pamiątek i rękodzieł, gdzie wśród staroci można znaleźć nawet… hełm z czasów II wojny światowej!

Nazywany „miastem tysiąca okien” Berat objęty jest patronatem UNESCO. Podziwiać tu można przepiękną zabytkową dzielnicę „tysiąca okien”, starówkę położoną wysoko nad centrum, gdzie zachowały się fragmenty historycznej zabudowy pochodzącej z różnych czasów od iliryjskich po tureckie. Warto odwiedzić cerkiew Matki Bożej, gdzie aktualnie mieści się Muzeum Ikon Onufrego, słynnego malarza ikon z XVI w., oraz górującą nad miastem twierdzę, z której rozpościera się przepiękna panorama.

Gjirokastra nazywana jest „miastem srebrnych dachów”. Zawdzięcza to kamiennym domom starówki, których dachy pokryte są szarosrebrnymi łupkami. Uliczki są często bardzo strome, stąd inna nazwa: „miasto tysiąca schodów”. Gjirokastra to miasto-muzeum, gdzie czas zatrzymał się w miejscu. Ze względu na wyjątkową zabudowę w 2005 r. wpisano je na listę UNESCO.

Butrint słynie z wykopalisk archeologicznych, wpisanych na listę UNESCO. Jest to jedno z najciekawszych stanowisk archeologicznych w tej części Bałkanów. Można tu zobaczyć pozostałości rzymskich term, fragment murów z wieżą obronną z czasów weneckich (XV-XVI w.), świątynię Asklepiosa z III w. p.n.e. i amfiteatr. W gimnazjonie zachowały się m.in. resztki fontanny, mozaiki, wizerunek Dionizosa.

Największa wyspa Albanii, tajemnicza Sazan, majaczy na horyzoncie, kiedy odwiedzamy wybrzeże Vlory. Podczas zimnej wojny służyła jako baza morska, licząca w szczycie rozwoju nawet 10 000 mieszkańców – byli to oficerowie służący na wyspie wraz z rodzinami. Można tu zwiedzać ruiny dawnego miasteczka, szkoły, bloków mieszkalnych, lokalnej tawerny. Z wyspy rozpościera się przepiękny widok na Wybrzeże Jońskie.