Nazywany „miastem tysiąca okien” Berat objęty jest patronatem UNESCO. Podziwiać tu można przepiękną zabytkową dzielnicę „tysiąca okien”, starówkę położoną wysoko nad centrum, gdzie zachowały się fragmenty historycznej zabudowy pochodzącej z różnych czasów od iliryjskich po tureckie. Warto odwiedzić cerkiew Matki Bożej, gdzie aktualnie mieści się Muzeum Ikon Onufrego, słynnego malarza ikon z XVI w., oraz górującą nad miastem twierdzę, z której rozpościera się przepiękna panorama.

Gjirokastra nazywana jest „miastem srebrnych dachów”. Zawdzięcza to kamiennym domom starówki, których dachy pokryte są szarosrebrnymi łupkami. Uliczki są często bardzo strome, stąd inna nazwa: „miasto tysiąca schodów”. Gjirokastra to miasto-muzeum, gdzie czas zatrzymał się w miejscu. Ze względu na wyjątkową zabudowę w 2005 r. wpisano je na listę UNESCO.

Butrint słynie z wykopalisk archeologicznych, wpisanych na listę UNESCO. Jest to jedno z najciekawszych stanowisk archeologicznych w tej części Bałkanów. Można tu zobaczyć pozostałości rzymskich term, fragment murów z wieżą obronną z czasów weneckich (XV-XVI w.), świątynię Asklepiosa z III w. p.n.e. i amfiteatr. W gimnazjonie zachowały się m.in. resztki fontanny, mozaiki, wizerunek Dionizosa.

Stolica kraju jest miastem pełnym kontrastów, gdzie historia przeplata się nowoczesnością. Znajdziemy tu dużo obiektów związanych z reżimem komunistycznym, leżących pomiędzy nowoczesnymi drapaczami chmur. Jedni Tiranę kochają, inni nienawidzą, ale jedno jest pewne – nie da się przejść obok tego miasta obojętnie.

Plaża w Ksamilu zyskała miano „europejskich Malediwów” ze względu na piękny kolor wody i miękki piasek. Do tego można z niej dopłynąć rowerem wodnym lub motorówką na pobliskie, urokliwe wysepki, które dodają jej egzotycznego uroku.

Jezioro Koman stanowiące „bramę” do Gór Przeklętych jest perełką wśród pięknych krajobrazów. Podczas rejsu łodziami między gęsto porośniętymi wzgórzami docieramy do tzw. „albańskiej Tajlandii”, czyli rzeki Shala. Wapienne mogoty przywodzą na myśl krajobrazy w rejonie Krabi w południowej Tajlandii i są doskonałą scenerią do pięknych zdjęć. W błękitnych wodach rzeki Shala można się kąpać!

Słynne „niebieskie oko” jest fenomenem natury. Krystalicznie czysta woda wypływa z głębokości ponad 50 m (tylko do takiej głębokości dotarli nurkowie badający to zjawisko krasowe) i jest źródłem rzeki Bistricë. Prędkość przepływu w Blue Eye to 18400 l/s. Jest to jeden z obowiązkowych przystanków podczas zwiedzania południa Albanii.

Dawna stolica regionu zachwyca pięknym położeniem. Przy dobrej widoczności z zamku widać morze, a na klimatycznych, kamiennych uliczkach czuć ducha dawnych czasów. Wizyta w Kruji to doskonała okazja do poznania historii kraju, kultury (świetne Muzeum Etnograficzne) oraz nietuzinkowe zakupy. Tzw. „turecka uliczka” to bazar pełen pamiątek i rękodzieł, gdzie wśród staroci można znaleźć nawet… hełm z czasów II wojny światowej!

Największa i najczęściej odwiedzana plaża w Albanii. Ciągnie się na ponad 10 km, a jej szerokość w niektórych odcinkach to nawet ponad 100 m! Charakteryzuje się dość ciepłą wodą oraz daleko sięgającym, płytkim wejściem do wody. Plaża piaszczysta.

Między Sarandą a Ksamilem jest dużo mniejszych plaż, które zasługują na uwagę. Jedną z nich jest piaszczysto-kamienista plaża Mirror Beach – w języku albańskim „Plazhi i Pasqyrave”, co znaczy: plaża luster. Ta mała zatoka zawdzięcza swoją nazwę dziennemu światłu słonecznemu, które odbija się od morza i sprawia, że woda przypomina błyszczące lustro.